I won't be your Valentine

Από μικρή ήμουν "αντι-βαλεντίνα".. στο γυμνάσιο μάλιστα έιχα "φαει" αποβολή απο τον ίδιο τον γυμνασιάρχη επειδή εσκισα, μάσησα και τελικά έφτυσα μες το πρόσωπο ενός συμμαθητή μου την απάισια γλυκανάλατη χαζοκάρτα "του Αγίου Βαλεντίνου" που μου χάρισε. Δεν το κάνω απο αντίδραση.. το κάνω επειδή πιστεύω στον έρωτα, επειδή είμαι ένας άνθρωπος ερωτευμένος! Πάντα ήμουν. Από τότε που ανακάλυψα τον  ερωτα είμαι παντα ερωτευμένη. Και τωρα ίσως πιο πολύ από ποτέ! Ακριβώς λοιπόν επειδή σέβομαι τον έρωτα και τους πραγματικά ερωτευμένους.. σιχαίνομαι όλη αυτη την παρωδία! Τί σχέση έχει ο πραγματικός έρωτας με χαζοχαρούμενα τριχωτά αρκουδάκια που φοράνε μποξεράκια με καρδούλες και κρατάνε τριαντάφυλα; Τί σχέση έχει ο έρωτας με τα σοκολατάκια; (Εγώ ξέρω ότι η σοκολάτα είναι ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ του έρωτα) Τί σχέση έχει το σφίξιμο στο στομάχι, η ταχυπαλμία, το μούδιασμα, η έκρηξη συναισθημάτων που νοιώθει ο ερωτευμένος για το "ταίρι" του με τα μπιφτέκια σε σχήμα καρδιάς, την κατεψυγμένη φράουλα κομμένη κι αυτή σε σχήμα καρδιάς που προσφέρουν τα "ενημερωμένα" εστιατόρια λόγω της ημέρας.. και όλα αυτα τα γλυκανάλατα χνουδωτά "δωράκια"; Καμμία απολύτως!
Ερωτας είναι να σε αγκαλιάζει το ταίρι σου και να χάνεις τη γη κάτω απο τα πόδια σου, να τον-ην κοιτας στα ματια και να νομίζεις ότι η καρδιά σου ακούγεται πιο δυνατά κι απο ταμ-ταμ  στη ζούγκλα. Να φιλιέστε και να θες να κλάψεις απο ευτυχία! Να τον-ην αγγίζεις και να καίγεσαι, να ξαπλώνεις δίπλα του-της και να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο διάστημα. Αυτό είναι έρωτας!
Τα μπαλόνια που γράφουν "σ'αγαπώ"! Τί αστοχία! Η πιο σπουδάια λέξη του κόσμου.. γραμμένη πάνω σε μια φούσκα! Που αν δε "πεταξει" μακρυά , θα σκάσει ή το λιγότερο.. θα ξεφουσκώσει! Δεν το δέχμαι! Αρνούμαι να το δεχτώ! Οταν λέω "σ' αγαπώ" σημαίνει ότι εισαι "εγω", είσαι ο εαυτός μου.. και όταν δε μιλάμε για συγγενή..(που κατα κάποιο τρόπο.. η αγάπη είναι και λίγο.. "υποχρεωτική") αλλά μιλάμε για έναν άνθρωπο ξένο.. που γνωρίσαμε κάποια στιγμή στη ζωή μας και που είδαμε μέσα του, στην ψυχή του στα μάτια του, τον εαυτό μας, τότε αυτή η αγάπη είναι ακόμη πιο σπουδαία, είναι πέρα και πάνω.. απο κάθε ορισμό και σίγουρα πολύ παραπάνω από μια φούσκα!
Αρνούμαι πεισματικά να δεχτώ ότι άνθρωποι που είναι πραγματικά ερωτευμένοι πέφτουν στην παγίδα του Βαλεντίνου.. κάτι τόσο δυνατό δεν το ξεφτυλίζεις τυλιγοντάς το σε ροζ χαρτί με κόκκινο φιόγκο, φορώντας στιγκάκια με κόκκινες φούντες, μποξεράκια με καρδούλες που γραφουν "σ'αγαπώ"(ειναι σα να γραφεις την αγάπη στα @@ σου!!!!) και πίνωντας "strawberry daquiri" επειδή είναι ροζ!
Ουτε με το εγω γιορταζω καθε μερα συμφωνω.. έιναι κι αυτό ψέμμα! Δεν το δέχομαι! Στον έρωτα και στην αγαπη δεν είναι όλα γιορτή! Και θα γελάσεις αλλά και θα κλάψεις.. αυτό το κάνει τόσο σημαντικό..το γεγονός ότι τα ΖΕΙΣ όλα στο έπακρο... αυτό είναι η αγάπη.. ΖΩΗ!

Εμενα αν με ρωτήσεις λοιπον θα σου πω ότι είμαι ερωτευμένη! Με τρέλα.. με κάθε κύτταρο μου.. (με τα μπούνια που θα έλεγε και η γιαγιά μου αν ζούσε), ζω και αναπνέω για ένα φιλί, για ένα ΄χαδι, για μια αγκαλιά! Την ζω αυτή την αγκαλιά, τη γεύομαι, μου δίνει δύναμη και δεν πρόκειται να την κλείσω σε ένα κουτί σοκολατάκια.. και να τη  μειώσω τόσο πολύ.. γιατι απλούστατα η "γλύκα"  της σοκολάτας είναι πολύ λίγη για να συγκριθεί με τη γλύκα αυτής της αγκαλιάς! Ετσί λοιπόν πείτε με "αντιρομαντικιΆ", "αναισθητη", "αντιδραστική" και όσα άλλα εχω ακούσει κατα καιρούς και θα ακούσω ακόμη.. αλλά " sorry, I won't be your Valentine"