Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Η μπάλα η λευκή!


Μπιλιάρδο! Μεγάλη μου, παραμελημένη αγάπη τα τελευταία χρόνια! Αμερικάνικο οχτάμπαλο ή το γρήγορο και "τυχερούτσικο" εννιάμπαλο, Γαλλικό, Ρώσσικο και η μεγάλη μου αγάπη το Snooker. Για κάθε παιχνίδι, άλλο διαφορετικό τραπέζι, άλλοι κανόνες, άλλες στέκες συχνά και άλλες μπάλες! Μόνο η μία και μοναδική μπάλα είναι κοινή σε όλα τα παιχνίδια.. η ΛΕΥΚΗ!!!
Αυτή η τοσο σημαντική αλλά παρεξηγημένη μπάλα. Στο πιο δημοφιλές όλων παιχνίδι το αμερικάνικο 8μπαλο ο πόθος όλων, η μπάλα που κερδίζει την προσοχή είναι η "8" η γνωστή σε όλους "μαύρη". Αφού γίνει το "σπάσιμο" και ο πρώτος παίχτης διαλλέξει "μονές" ή "διπλές" δηλαδή μονόχρωμες ή δίχρωμες μπάλες σκοπός του είναι να καταφέρει να "διώξει" από το τραπέζι και τις 7 μπάλες που του αναλογούν πριν τον αντιπαλό του και να "κλείσει" το παιχνίδι "Καθαρίζοντας" το τραπέζι στέλνοντας την "8" σε μία από τις 6 τρύπες του τραπεζιού. Για να το καταφέρει αυτό χρησιμοποιεί την "άσπρη" Τη χτυπάει με τη στέκα του άλλοτε δυνατά, άλλοτε απαλά, τρυφερά, άλλοτε με "φάλτσο" για να μπορέσει αυτή να χτυπήσει την όποια άλλη μπάλα έχει στοχεύσει ο παίχτης να την στείλει σε μιά από τις τρύπες του τραπεζιού και παράλληλα η λευκή να "στηθεί" εκεί και όπως πρέπει για να βγει το επόμενο χτύπημα.
Η λευκή μπάλα είναι το πιο σημαντικό κομμάτι του μπιλιάρδου.. μαζί με τη στέκα. Αυτή δέχεται τα χτυπήματα όλων, κάνει όλη τη δουλειά, αν δε σταθεί εκεί που πρέπει ο παίχτης την κατηγορεί αλλά δεν σκέφτεται ότι ΑΥΤΟΣ την έστειλε εκεί. Αυτός έβαλε παραπάνω ή λιγότερη δύναμη από όσο έπρεπε, αυτός δεν έβαλε τα σωστά "φάλτσα". Ακόμη μερικές φορές ο "φιγουρατζής" παίχτης κακοποιεί βάναυσα την λευκή μπάλα χωρίς λόγο για να κάνει κάποιο κόλπο, ή κάποιο δεξιοτεχνικό τρικάκι για να εντυπωσιάσει το κοινό του. Αλλά ποτέ κανείς δεν αναγνωρίζει την αξία της άσπρης μπάλας.
Όταν έπαιζα εγώ μπιλιάρδο, μου άρεσε να τη φροντίζω την άσπρη μπάλα.. την καθάριζα από το τεμπεσίρι που έμενε πάνω της από τις βίαιες επαφές της με τη στέκα, την γυάλιζα τρίβοντας την με απαλό πανάκι σα να της έκανα μασάζ να την ανακουφίσω. Κάποιοι άλλοι με κορόιδευαν σχεδόν.. Πήγαιναν και μιλούσαν στην "8" της έταζαν, την καλόπιαναν, αλλά δεν σκεφτόντουσαν ότι αν δεν θέλει η λευκή.. η "8" από μόνη της ΔΕΝ πάει πουθενά!
Εγώ πάλι μιλούσα στη λευκή της έλεγα "έλα κορίτσι μου, θα σε πονέσω λίγο τώρα αλλά πρέπει να σε "σκάψω" λίγο, γιατί η "12" είναι κρυμμένη και αφού την χτυπήσεις απαλά (δεν θέλει πολύ δύναμη ίσα να τη "γλείψεις") να πας να σταθείς πίσω από την "8" να τηνέχεις έτοιμη, καθαρή να τελειώνουν τα βάσανα μας!" Και με άκουγε.. και αν καμμιά φορά δεν γινόταν όπως τα είχα σχεδιάσει ήξερα πως δεν έφταιγε αυτή.. εγώ έκανα κάτι λάθος.
Η άποψη μου λοιπόν είναι ότι ενώ κανείς δε δίνει σημασία στη λευκή μπάλα, ότι ενώ περνάει απαρατήρητη, στην πραγματικότητα, παιχνίδι χωρίς άπρη μπάλα δεν γίνεται! Επομένως είναι αν όχι περισσότερο, τουλάχιστον εξίσου σημαντική με όλες τις υπόλοιπες μπάλες του παιχνιδιού κόμη και με αυτή την υπερεκτιμημένη, μαύρη, υπεροπτική "8"!!!

4 σχόλια:

Roadartist είπε...

Όταν ήμουν μικρή έπαιζα.. Είχα και ένα μικρό αγοράσει (σαν επιτραπέζιο δηλαδή, μη φανταστείς κάτι φοβερό:) και έπαιζα με τον αδελφό μου.. Έπειτα πηγαίναμε με φίλες-ους και παίζαμε.. Έκτοτε έχω χρόνια να παίξω..

Mistress Hyde είπε...

Κι έγω έπαιζα έφηβη. Μεγάλη αποτυχία λέμε! Ούτε τη στέκα δεν μπορούσα να κρατήσω...

VAD είπε...

Λάτρης του γαλλικού παιδιόθεννοστλγώ μια ...τετράσποντη:)

Χρόνια Πολλά..

Vany είπε...

Μπορεί να μην έμαθα να παίζω καλά, αλλά σίγουρα ευχαριστήθηκα τις φορές που τα αντικείμενα του πόθου μου, ήταν πρόθυμα να μου δείξουν το πως!!