Αρχέλαος το λαχανιασμένο λάχανο!

Ο Αρχέλαος το λαχανιασμένο λάχανο ήταν ένας από τους ήρωες της "φρουτοπίας", ένα χοντρούλικο, λαχανιασμένο λάχανο που,(πού ακούστηκε) ήθελε να γίνει πρωταθλητής στο τρέξιμο! Για να δούμε τώρα πώς εμπλέκεται ο Αρχέλαος στη δική μου ιστορία.
Όπως σας έχω κάνει ήδη γνωστό, μέσα σε όλα τα άλλα, προσπαθώ να βρίσκω χρόνο ώστε να φορέσω τα αθλητικά μου και να βγω στους δρόμους για λίγο τρέξιμο. Μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις που έχω στριμώχνω και αυτό κυρίως γιατί με κάνει να νιώθω όμορφα για τον εαυτό μου. Μέσα από αυτό που και πού.. για να έχω "ζωντανή" τη σπίθα και να προκαλώ τον εαυτό μου θέτω κάποιους στόχους..άλλοτε "κρυφούς" και " ανεπίσημους" (π.χ. να τρέξω λίγο παραπάνω ή λίγο πιο γρήγορα σε μια "προπόνηση" μου) κι άλλοτε πιο "επίσημους" και έχουν να κάνουν με τη συμμετοχή μου σε κάποιους λαϊκούς αγώνες δρόμου με στόχο άλλοτε τον τερματισμό και άλλοτε το λίγο πιο γρήγορα από την προηγούμενη φορά ή και το "με λιγότερους πόνους από την προηγούμενη φορά" στόχοι καθαρά προσωπικοί και στις δύο περιπτώσεις, αφού οι "επιδόσεις" μου αντικειμενικά είναι κατά πολύ κάτω του μετρίου. Χωρίς όμως αυτό να μειώνει τη δική μου χαρά και περηφάνια όταν επιτυγχάνω τους δικούς μου στόχους!
Τώρα λοιπόν έχω θέσει έναν άλλον στόχο στον εαυτό μου, που έχει να κάνει με τη συμμετοχή μου σε έναν αγώνα τον επόμενο μήνα. Για διάφορους λόγους κυρίως λόγω διάθεσης, δεν έχω τρέξει αρκετά αυτόν τον καιρό, τους τελευταίους δυο μήνες, με το ζόρι καταφέρνω να βγω για τρέξιμο 2 ή το πολύ 3 φορές την εβδομάδα, με αποτέλεσμα όσο πλησιάζει ο καιρός να με πιάνουν οι ανασφάλειες μου και οι φόβοι μου γι αυτή μου τη συμμετοχή.
Όσο κι αν ακούγεται παράξενο ο μόνος άνθρωπος,  του οικογενειακού μου περιβάλλοντος, που εκμυστηρεύομαι τις ανησυχίες μου και μιλάω σοβαρά για το τρέξιμο μου και τα άγχη μου γύρω από αυτό, είναι η 7χρονη κόρη μου!
Έτσι λοιπόν και χθες, το μεσημέρι που τρώγαμε παρεούλα της είπα ότι το απόγευμα θα την πάω λίγο στη γιαγιά για να πάω για τρέξιμο. Με ρώτησε λοιπόν με απόλυτη σοβαρότητα.. "Πώς πάνε οι προπονήσεις σου μαμά;"
Και από αυτή της την ερώτηση βρήκα την ευκαιρία να πώ τον πόνο μου...
"Τί να σου πω βρε Μιχαέλα μου.. δεν πάνε καλά! Δεν τρέχω αρκετά και ακόμη και όταν έχω χρόνο να το κάνω είναι φορές που δε μου "βγαίνει", όπως χθες που έφυγα και γύρισα μέσα σε μισή ώρα; έτσι.. είναι κάποιες φορές που φοβάμαι πώς δεν πρέπει να πάω σε αυτόν τον αγώνα. Είμαι σαν τον Αρχέλαο, το λαχανιασμένο λάχανο.. που ήθελε να γίνει πρωταθλητής στο τρέξιμο και όλοι τον κορόιδευαν!"
Τότε η μικρή μου νεραιδούλα με αφόπλισε και με συγκίνησε για άλλη μια φορά με την έξυπνη και τρυφερή απάντησή της.
"Ναι αλλά ο Αρχέλαος δεν το έβαλε κάτω! Δεν τον ένοιαζε τί λένε οι άλλοι γι αυτόν.. και συνέχιζε να τρέχει και να προσπαθεί να γίνει πρωταθλητής! Φαντάσου εσύ που δεν είσαι λάχανο! Το απόγευμα δε θα πάω στη γιαγιά, θα έρθω μαζί σου να σε δω να τρέχεις!" και συνέχισε να τρώει σα να μου έλεγε. "ΕΛΗΞΕ! Το απόγευμα μαζί!"
Πράγματι χθες το απόγευμα αργά πήγαμε μαζί για τρέξιμο, και για να έχουμε φως επέλεξα ένα μικρό χωμάτινο γηπεδάκι ποδοσφαίρου στο άλσος, αντί για το συνηθισμένο σκοτεινό, τσιμεντένιο "στίβο" που τρέχω συνήθως. Ξεκίνησα το τρέξιμο μου και η μικρή μου καθόταν με ένα παιχνιδάκι της και τη σκυλίτσα μας σε μια γωνιά και μου φώναζε κάθε φορά που περνούσα από μπροστά της: "Μανουλίδι μου  ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ!".. Και εγώ καμάρωνα και χαιρόμουν... και η χαρά μου ακόμη μεγαλύτερη όταν στο τέλος του τρεξίματός μου.. έρχεται η κορούλα μου και μου λέει "Θα τρέξω μαζί σου!" και τρέξαμε 2 χιλιόμετρα γύρω-γύρω στο γηπεδάκι.. μαζί! Με γέλια και χαρές! Και το σκυλάκι μας μαζί να μας ακολουθεί και να χοροπηδάει κι αυτό χαρούμενο! Όταν φτάσαμε στο σπίτι, μετά τα μπάνια μας, όταν ήρθε η ώρα του ύπνου.. ξαπλώσαμε μαζί , μου ζήτησε να της διαβάσω λίγο "ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ", (πώς να της αρνηθώ; ) και λίγο πριν την πάρει για τα καλά ο ύπνος μου είπε: "Μαμά, το μετάλλιο (τερματισμού) που θα φέρεις από τον αγώνα.. θα μου το χαρίσεις;"
"Ναι αγάπη μου! Εννοείται!"
"Σε αγαπώ μανούλα.." με κλειστά ματάκια.. "Κι εγώ καρδιά μου.. και εγώ!" της απάντησα αλλά την είχε ήδη πάρει ο ύπνος!