No More Drama

Κι έρχεται η μέρα που όλα όπως τα ήξερες αλλάζουν, παύουν να υπάρχουν ή δεν υπήρξαν ποτέ.
Σηκώνεις το κεφάλι, μπήγεις μόνος σου το μαχαίρι εκεί που πονάει περισσότερο (για να μην το κάνει άλλος κι έχεις να κρατάς κακίες) και τραβάς το μόνο δρόμο που σου έχει απομείνει μέχρι την επόμενη διασταύρωση. Εύχεσαι να μην αργήσει το σταυροδρόμι που θα σου αλλάξει πορεία, αλλά επίσης να είναι και καλύτερο από αυτό που διανύεις τώρα ή από αυτό που ανοίγεται μπροστά σου. Γιατί ποιο το νόημα να αλλάξεις δρόμο αν αυτός που θα συναντήσεις δεν είναι καλύτερος από αυτόν που ακολουθείς ήδη;
Αν πριν λίγα χρόνια μου έλεγε κάποιος ότι θα πάρω τις αποφάσεις που καλούμαι να πάρω τώρα, ότι θα διάλεγα ή θα αναγκαζόμουν να διαλέξω τη ζωή που ζω τώρα και που ετοιμάζομαι να ζήσω σε λίγους μήνες θα τον έλεγα τουλάχιστον τρελό, .όμως να που το "ποτέ μη λες ποτέ" ξαναβρίσκει εφαρμογή στη ζωή μου.

Βαθιά ανάσα, σφίγγω γροθιές και χείλη κι έφυγα μωρό μου!