Φιλία....

Κάποιος μου είχε πει κάποτε πως "ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο είναι αυτός που έχει έστω κι έναν ΑΛΗΘΙΝΟ φίλο"... Αν πραγματικά ισχύει αυτό, τότε εγώ είμαι "Ελληνίδα μεγιστάνας με 10 γράμματα με καλούς φίλους και χωρίς νησί!" Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που έχουν δυο-τρεις καλούς, πραγματικούς φίλους οι οποίοι αποδεικνύουν την αγάπη τους έμπρακτα. Χτες βρέθηκα με κάποιους φίλους... αλλά και "φίλους". Αυτοί οι δεύτεροι είναι που αλλοιώνουν την έννοια του "ΦΙΛΟΥ". Τέλος πάντων το θέμα μας δεν είναι οι "φίλοι" αλλά οι Φίλοι, με κεφαλαίο Φ.

Στην ζωή μας όλοι, μα όλοι όμως, έχουμε πότε τα πάνω μας, πότε τα κάτω μας... μια τις χαρές μας και μια τις λύπες μας! Ο πραγματικός φίλος θα χαρεί με τη χαρά μας και θα μας στηρίξει στη λύπη μας! Τέτοιους φίλους έχω εγώ ευτυχώς! Αυτά τα "παιδιά" είναι οι άνθρωποι που θα με στηρίξουν, θα με βοηθήσουν, θα γελάσουν και θα δακρύσουν μαζί μου... Αυτά τα παιδιά είναι αυτό που λέμε... "αδέλφια" και δεν υπερβάλλω λέγοντάς το... Χτες και όχι μόνο... αλλά και πολλές άλλες φορές ήταν εκεί κάποιοι από αυτούς να με στηρίξουν.... να με υπερασπιστούν, και να με κάνουν να νοιώσω καλύτερα... Για αυτούς τους φίλους αξίζει να κάνεις τα πάντα... να τα δώσεις όλα βρε αδερφέ, έτσι κι αλλιώς όταν έχεις τους φίλους σου μαζί... δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο...

Γιώργο, Πέτρο, Δάφνη, Μάρα, Κώστα, Στρατή.... ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.... ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!!!