Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

The "schoolbag" classic Marathon...



Ο κλασσικός Μαραθώνιος της σχολικής τσάντας, διεξάγεται κάθε χρόνο την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη, σημειώνοντας πάντα ρεκόρ συμμετοχών! Η προετοιμασία αρχίζει αμέσως μετά την επιστροφή από τις θερινές διακοπές και η εκκίνηση δίνεται με τις πρώτες τηλεοπτικές διαφημίσεις! Οι συμμετέχοντες διανύουν απόσταση όχι σταθερή αλλά σίγουρα πολλών χιλιομέτρων ακολουθόντας τη διαδρομή:
οικία-"τζαμπο"-διάδρομοι σχολικών ειδών- ταμείο-οικία
Υπάρχουν πολλοί σταθμοί ανεφοδιασμού, διενέξεων (γονέα-τέκνου) μερικοί από τους οποίους είναι:
  • "Μπάρμπυ Πήγασος", σε φούξια ή μωβ απόχρωση, με παγουρίνο ή χωρίς. Με γκλίτερ ή με διαμαντάκια και "μαγική θήκη" για τα ραβασάκια σου!
  • "Σκούμπυ ντου" σε καφέ, κίτρινή ή μπλέ απόχρωση με φωτογραφίες του θρυλικού σκύλου ή ολόκληρης της "ομάδας μυστηρίου". Με παγουρίνο ή χωρίς και δώρο ένα πακέτο "γλυκά μπισκοτάκια"!
  • "Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια" με μεγεθυντικό φακό, χάρτη, παγουρίνο, σε μορφή "τρόλεϋ" ή απλή κλασσική μορφή.
  • "Μομπ Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελόνης" σε κίτρινη συνήθως απόχρωση με παγουρίνο, απόχη για ψάρεμα μεδουσών και δώρο η χρυσή σπάτουλα καβουροπάτυ!
  • "Χάρρυ Πότερ" σε σκούρες αποχρώσεις, με μαγικό ραβδάκι, παγουρίνο(κλασσικά) το εγχειρίδιο του καλού μάγου και κατόπιν κληρώσεως ένας τυχερός θα κερδίσει τη μοναδική μαγική-αγωνιστική σκούπα R-3012 για "κουίντις".

Αφού περάσει από όλους αυτούς τους σταθμούς ο συμμετέχοντας και είναι σε θέση να διατηρεί ακόμη επαφή με το περιβάλλον, και τα νεύρα του είναι σε φυσιολογική κατάσταση, (φυσιολογική θεωρρείται κάθε κατάσταση που σε περίπτωση που βρισκόταν ένας ψυχίατρος μπροστά στον συμμετέχοντα θα του επέτρεπε να κυκλοφορεί ελεύθερος και εκτός ψυχιατρικού ιδρύματος , ίσως μόνο με κάποια μικρή βοήθεια αγχολυτικών..) και διανύοντας τα τελευταία μέτρα μέχρι τον τερματισμό θα πρέπει να περάσει από το δυσκολότερο σημείο της διαδρομής γνωστό και ως "ταμείο"! Εκεί είναι και η κύρια παράλειψη του διοργανωτή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΝΤΑ ΓΙΑΤΡΟΣ! Στο σημείο αυτό ο συμμετέχοντας και έχοντας φτάσει πια στο σημείο "μου βγαίνει η κούραση" μπορεί να έχει ακραίες αντιδράσεις στο άκουσμα της τιμής όπως για παράδειγμα:

  1. Να ψάχνει απεγνωσμένα στο εσωτερικό της σχολικής τσάντας να βρει την κρυμμένη ράβδο χρυσού (κάπου θα πρέπει να υπάρχει διαφορετικά δεν εξηγείται αυτή η τιμή!!)
  2. Να νοιώσει μια σφοδρή επιθυμία να πιάσει την-τον υπάλληλο ταμεία από τον λαιμό! (άδικος κόπος, αυτός-η δεν ευθύνονται για τίποτα! Είναι εκεί μόνο για να εξυπηρετήσουν τον συμμετέχοντα και να τον βοηθήσουν να κάνει καλύτερο χρόνο)
  3. Να εγκαταλείψουν την προσπάθεια τους! Αίσχος, ντροπή! Δεν εγκαταλείπουμε ποτέ! Έτσι κι αλλιώς τις περισσότερες φορές η συμμετοχή είναι υποχρεωτική και ο τερματισμός επίσης!

Όποια κι αν είναι η αντιδρασή σας σε αυτό το στάδιο της διαδρομής μήν παρασυρθείτε, σκεφτείτε πόσο κοντά είστε στον τερματισμό και τελικά στο έπαθλο!

Αφού περάσετε και το στάδιο ταμείο και φτάσετε τελικά στον τερματισμό θα αποθεωθείτε από τους μικρούς σας προπονητές οι οποίοι σας πίεσαν να ξεπεράσετε τα όριά σας και τελικά σας έκανε να τερματίσετε τον πιο δύσκολο Μαραθώνιο του κόσμου... τον "Schoolbag Classic Marathon" και στην απονομή πέρνετε το καλύτερο, το μεγαλύτερο, το ωραιότερο έπαθλο:

ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΓΛΥΚΑ ΦΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΣΑΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥ!

Τελικά με τέτοια επιβράβευση θα πείτε στο τέλος "ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ! ΧΑΛΑΛΙ!" και εσείς θα κρατήσετε με μεγάλη περηφάνια καλά φυλαγμένο στην καρδιά το έπαθλό σας , αλλά και το μικρό σας "βασανάκι" θα είναι το πιο περήφανο παιδάκι την πρώτη μέρα στο σχολείο γιατί θα έχει την "καλύτερη και πιο όμορφη τσάντα από όλους"! Κι ας έχουν την ίδια ακριβώς τσάντα άλλα τριανταπέντε παιδάκια, για το αγγελούδι σας η δική του είναι η πιο όμορφη γιατί του την πήραν η μαμά και ο μπαμπάς!..

Καλή Πρόοδο, και καλό "τερματισμό" σε όλους......

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευτυχώς εμείς τον τελειώσαμε αυτό τον αγώνα, δεν γνωρίζω σε τι κατάσταση όμως...
Έχουμε αρχίσει άλλα...
Ψάχνουμε κάτι σε μαυράκι νεογοτθικό!
Μου λες τώρα που θα το βρω εγώ αυτό το πράγμα;

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Αχ, πόσο θα ήθελα να ξαναέτρεχα σ αυτό το μαραθώνιο!!!

kanivallos είπε...

Κι όμως... όταν σε "πιάσει" ο τείχος του μαραθώνιου στο ταμείο, μπορείς να εγκαταλείψεις, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς ντροπές.
Όχι γιατί δε δύνασαι οικονομικά να ανταποκριθείς στην ανούσια αίτηση του παιδιού σου για σάκα πολυτελείας (που την άλλη μέρα θα το έχει ξεχάσει) αλλά για να μη φέρεις σε δύσκολη θέση το συμμαθητή του παιδιού σου (που σε άλλες περιπτώσεις θα ήταν το δικό σου το παιδί) που δεν θα έχει αγοράσει επώνυμη σάκα και μπορεί να αποτελεί και το χλευασμό από τις αθώες ψυχές των μικρών παιδιών, που τόσο έντεχνα όμως έχουν "γαλουχίσει" τα συστήματα αποπροσανατολισμού και άκρατης κατανάλωσης.

ΠΟΔΗΛΑΤΡΗΣ είπε...

@ MpinelikoMistress

έλα μου ντε; Πού τα βρίσκει κανείς τέτοια πράγματα τη σήμερον ημέρα; ε;



@ Gi Gaga Kouni Beli

Γαμάτος αγώνας ε; Όταν είσαι παιδί, γιατί όταν είσαι γονιός... δεν σου αρέσει και τόσο! Είναι βαρετός...



@ kanivallos

Καλώς τον!

Λοιπόν, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, και γι αυτό η όλη ανάρτηση είχε ειρωνικό ύφος!
Επίσης, ανακάλυψα ότι είτε επώνυμη η σάκα, είτε ανώνυμη οι τιμές τους είναι υπερβολικά υψηλές (κατά την ταπεινή μου γνώμη).
Ακόμη μια άλλη ανακάλυψη.... οι ανώνυμες είναι πάντα πολύ καλά κρυμμένες στις αποθήκες των καταστημάτων έιτε αυτό το κατάστημα είναι συνοικιακό, είτε επώνυμο υποκατάστημα αλυσίδας!!

Ανώνυμος είπε...

Kαλημερούδια σου
Θα συμφωνήσω με τα περί "επώνυμων" αν και δεν σου κρύβω ότι πολλές φορρές, δεν με πείθει και φαίνεται γελοίος στα μάτια μου ο γονιός που διαπραγματεύεται την τιμή της σάκας, της φιρμάτης φόρμας και του μοδάτου αθλητικού, λόγω "θεωρητικής και ιδεολογικής αντίθεσης", την ίδια στιγμή που όταν πρόκειται για το αμάξι του το θέλει του κουτιού έστω και με δόσεις κι όχι αξιοπρεπές μεταχειρισμέν, προτιμά το καφέ που για τον καπουτσίνο του σκάει 5 ευρουλάκια και τρέχει να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία απόσυρσης ψυγείου για να πάρει κλάσσης Α, μεγαλύτερο από της αχώνευτης κουμπάρας... :)

Εν ολίγοις, "παν μέτρον άριστο"

ΠΟΔΗΛΑΤΡΗΣ είπε...

@ ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ' ΑΛΩΝΙ

Καλώς όρισες! Πιο σύμφωνη δεν θα μπορούσες να με βρεις! Απλά να προσθέσω ότι πρέπει αυτό το "παν μετρον άριστο" να το μεταφέρουμε και στα παίδια μας!

Τα φιλιά μου!

johnbiker είπε...

Kαλη σχολικη χρονια στη μικρη γαλανοματα και καλη δυναμη στην ομορφη μανουλα της!