Birthday wish!

14/05/1977.. 19:45'

σε μία κλινική κάπου κοντά στον Σταθμό Λαρίσης ήρθε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι!

Αυτό το κορίτσι έμαθε να γιορτάζει κάθε χρόνο τα γενέθλιά της, την γενέθλια επέτειο της πιο σωστά. Μεγαλώνοντας κάπου διάβασε ότι κάποιοι λαοί θεωρρούν (και μάλλον έχουν δίκιο) ότι η μέρα των γενεθλίων μας είναι "Η προσωπική μας Πρωτοχρονιά". Από τότε αποφάσισε να τα ζει ώς τέτοια! Δηλαδή κάθε φορά θα γιορτάζει τα γεννεθλιά της μόνο με τους ανθρωπους που αγαπά και με τρόπο που να την κάνει να νοιώθει ευτυχισμένη!

Κι έτσι κι έκανε! Πάντα γιόρταζε τα γεννεθλιά της με τους ανθρώπους που θα ήθελε να έχει στη ζωή για τουλάχιστον έναν ακόμη χρόνο...

Κάποιος της είπε ότι αν κάνεις μια ευχή την ημέρα των γεννεθλίων σου και ζητήσεις κάτι που θέλεις πραγματικά .. τότε αυτό θα συμβεί! Το έκανε κι αυτό...

Κάθε χρόνο ευχόταν και κάτι που πραγματικά ήθελε.

Πέρυσι για παράδειγμα ευχήθηκε να ΕΡΩΤΕΥΘΕΙ!

Κι αυτό γιατί τα γεννέθλια της την βρήκαν σε μια φάση της ζωής της που ο έρωτας και όλα αυτά που τον συνοδεύουν (σφίξιμο στο στομάχι, ταχυπαλμίες , χαμόγελα χωρίς λόγο κλπ) την είχαν εγκαταλείψει και την θέση τους είχαν πάρει, η ρουτίνα, η αδιαφορία, και η μοναξιά! Λίγες μέρες μετά τα γενέθλιά της η ευχή της πραγματοποιήθηκε... γνώρισε τον άνθρωπο που θα την έκανε να τον ερωτευθεί με όλη τη δύναμη της ψυχής της!

Μετά από αυτό, πέρασε τον πιο περίεργο χρόνο της ζωής της! Της συνέβησαν τα πιο απίστευτα πράγματα, μερικά από αυτά συμβαίνουν μόνο σε υπερπαραγωγές του Χόλυγουντ! Αυτός ο χρόνος που πέρασε ήταν και ο πιο γρήγορος της ζωής της. Όλα μα όλα έμοιαζαν να συμβαίνουν με την ταχύτητα του φωτός, (και τα καλά και τα άσχημα).

Τα φετινά της γεννέθλια ήθελε να τα περάσει μόνο με έναν άνθρωπο. Με τον άνθρωπο που έκανε την περσινή της ευχή να πραγματοποιηθεί!

Του το ζήτησε ένα μήνα πριν, για να μπορέσει να φτιάξει το προγραμμά του έτσι ώστε εκείνη τη μέρα, της προσωπικής της Πρωτοχρονιάς να περνούσαν μαζί έστω 10 λεπτά! 'Ενα βλέμμα, μια αγκαλιά και μετά θα ήταν ελεύθερος...

Τελικά τα γενέθλια της τα "γιόρτασε" με όλους εμάς τους υπόλοιπους που την αγαπάμε και μας αγαπάει, αλλά όχι με τον Έρωτά της. Περίμενε έστω ένα τηλεφωνημα που να έλεγε "προσπάθησα αλλά τελικά ήταν αδύνατο να τα καταφέρω" Ακόμη κι αυτό της αρκούσε. Αλλά.... ούτε καν αυτό δεν ήρθε!

Όλοι εμείς οι λοιποί, βάλαμε τα δυνατά μας και την κάναμε να γελάσει, κάποιες στιγμές να ξεκαρδιστεί, αλλά στο βλέμμα της υπήρχε πάντα και συνέχεια, η προσμονή, η απορία, η απογοήτευση....

Όταν ήρθε η ώρα της ευχής των γεννεθλίων, την έκανε φωναχτά έστι ώστε να την ακούσουμε όλοι όσοι είμασταν εκεί και μάλλον πιο πολύ για να την ακούσει η ίδια.... Κλείνοντας τα μάτια της ,για να συγκρατήσει τα δάκρυά της αλλά και για να πιστέψει πραγματικά στην ευχή που ετοιμαζόταν να κάνει, κλείνοντας τα μάτια της λοιπόν και σφίγγοντας τα χέρια της γροθιές η Αγγελική είπε:

"Εύχομαι να μην είχε πραγματοποιηθεί η ευχή που έκανα πέρυσι... Εύχομαι να μην ξαναερωτευτώ ποτέ τον ΛΑΘΟΣ άνθρωπο! Στην υγειά μας παιδιά!!!!"