they shook us all night long....

Ήταν περίπου 7 παρά τέταρτο το απόγευμα όταν έφτασα στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού σταδίου. Αυτό που αντίκρυσα ήταν απίστευτο. Χιλιάδες κόσμου, περίπου 60000 έμαθα αργότερα. Στάθηκα έξω από την είσοδο για την "αρένα" και περίμενα τους φίλους μου να έρθουν για να μπούμε όλοι μαζί. Μήν έχοντας τί άλλο να κάνω, και μη μπορώντας να αντισταθώ στην κουτσομπόλα γυναικεία φύση μου παρατηρούσα το πλήθος που πηγαινοερχόταν θυμίζοντας μου πολύ έντονα τα μυρμήγκια που πάνε κι έρχονται στην φωλιά τους. Το τί είδα δεν λέγεται, τον κλασσικό παππού-ροκά με δερμάτινο παντελόνι και γιλέκο, τους AC/DC fans με βερμούδα, γραβάτα και τραγιάσκα, είδα κοπέλες με τακούνια 12πόντα(!), είδα dc Martins' και θυμήθηκα τα εφηβικά μου χρόνια, είδα μπαμπάδες με τα παιδάκια τους στους ώμους, στέκες με κόκκινα κερατάκια που αναβόσβηναν παντού, Είδα τους τρελαμένους κάθε ηλικίας που είχαν ήδη μεθύσει και τραγουδούσαν όλοι μαζί τα τραγούδια που επρόκειτο να ακούσουμε σε λίγη ώρα, είδα μπάφους να "γυρνάνε", είδα σεκιουριτάδες να κηνυγάνε τα πιτσιρίκια που πήδηξαν την περίφραξη, ζευγάρια κάθε ηλικίας και κάθε ύφους και στυλ, είδα μια έγκυο κοπέλα σε αρκετά προχωρημένη εγκυμοσύνη να έχει κολλήσει τα γνωστά κερατάκια στην κοιλιά της! Είδα μαυραγορίτες να "σκοτώνουν" εισητίρια, και καντινιέρηδες και μικροπωλητές να διαλαλούν τα εμπορεύματά τους, τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα, ανθρώπους, φάτσες και στυλ που όμως με έναν παράξενο τρόπο έδεναν τόσο πολύ μεταξύ τους.. Είδα όλα όσα βλέπεις σε μια τέτοια συναυλία και επιπλέον είδα και φίλους που είχα πολύ καιρό να δώ...
Ωρα 8 και μισή και επιτέλους είμαστε μέσα στο στάδιο. Η σκηνή εκστατικά μεγάλη, 196 ηχέια μετρήσαμε μόνο στη σκηνή 98 αριστερά και άλλα τόσα δεξιά, δεν ξέρω κι εγώ πόσα ακόμη στον υπόλοιπο χώρο. Το συγκρότημα που έκανε "σαπόρτ" ήταν πάνω στη σκηνή και μας κρατούσε συντροφιά μέχρι να ετοιμαστεί το αγαπημένο συγκρότημα και κυρίως μέχρι να προλάβουν όλοι όσοι είχαν έρθει να τους παρακολουθήσουν να μπουν μέσα στο στάδιο.
Στις 9 και μισή σβήνουν τα φώτα, αρχίζουν οι κραυγές από εμάς, ανοίγει το βίντεο γουόλ και ξεκινάει το ταξίδι... το μέσο μας; το Τρένο των AC/DC..... τελειώνει το μικρό βιντεάκι ανοίγει στη μέση η οθόνη και σαν αμοιβάδα χωρίζεται στα δύο και στη μέση πάνω ακριβώς από τη ντραμς το Τρενο, εκεί να βγάζει καπνό.... και......... BACK TO BLACK!
Mε αυτό το αγαπημένο κομμάτι ξεκίνησε η βραδυά, το τί έγινε από εμάς δεν περιγράφεται... το πώς μας κράτησαν να χοροπηδάμε ασταμάτητα επι δύο ολόκληρες ώρες οι παππούδες, αλλά ακόμη περισσότερο πώς "χτυπιόντουσαν" εκείνοι και πώς πραγματικά έδειχναν να το χαίρονται αυτό που κάνουν, ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ!
-HELLO ATHENS!
-πανικός από κάτω...
και τί δεν είπαν... "Thunderstruck", "Ηell's bells" με τον τραγουδιστή να κρέμεται από μια τεράστια καμπάνα επί σκηνής και να τη χτυπάει, "You shook me all night long", "TNT", εκεί ήταν πραγματική έκρηξη, "Dirty deeds done dirt cheap" όλα, κάθε τραγούδι τους που μας ερχόταν στο μυαλό και λέγαμε "μπααα δεν θα το παίξουν", σε λίγα λεπτά το ακούγαμε... και η βραδυά έκλεισε με το "FOR THOSE ABOUT TO ROCK"...we salute you!

O δε Ανκους Γιανγκ, έδωσε ρέστα που λέμε, αφοπλιστικά γεμάτος ενέργεια, μας μάγεψε όλους όχι μόνο με την δεξιοτεχνία του στην κιθάρα, αλλά και με τη ζωντάνια του και την "τρέλα" του!
Νοιώθω πραγματικά τυχερή που παρακολούθησα αυτή τη συναυλία, έχω βρεθεί σε πολλές συναυλίες, κάθε είδους μουσικής, σαν τη χτεσινή ΚΑΜΜΙΑ!