Mε χρέωση δική μου

Τους τελευταίους μήνες "έχω χρεωθεί" πολλά πράγματα κάποια ίσως δικαίως, κάποια άλλα τελείως άδικα και μερικά εντελώς παράλογα! Το άσχημο είναι ότι μου τα χρεώνουν οι άνθρωποι που αγαπώ και θα περίμενα σε κάποια πράγματα στη ζωή μου να τους έχω δίπλα μου και όχι απέναντί μου. Ειδικά όταν είναι εμφανές ότι κάποιες επιλογές μου (από αυτές που κατηγορούν και που μου χρεώνουν) έφεραν το χαμόγελο πίσω στα χείλη μου. Και εξηγούμαι!
Μου "χρέωσαν" για παράδειγμα το χωρισμό συγγενικού μου ζευγαριού γιατί λέει χώρισα εγώ, "ζήλεψε" η μικρή τη νέα μου ζωή και έδωσα το κακό παράδειγμα! Τώρα τί ακριβώς μπορεί να "ζηλέψει" κανείς δεν μπορώ να καταλάβω.. Να ζηλέψεις που έφυγα από ένα όμορφο φωτεινό και μεγάλο διαμέρισμα για να πάω να μείνω στην σκοτεινή κατακόμβη που δεν έχω ούτε καν προσωπικό χώρο; Να ζηλέψεις που πολύ σοβαρές ή και λιγότερο σοβαρές καταστάσεις αναγκάστηκα να τις ζήσω μόνη μου, εντελώς μόνη; Που κάποιες στιγμές που θα ήθελα πραγματικά έναν άνθρωπο να με πάρει αγκαλιά έτσι για να νοιώσω λίγο πιο όμορφα, δεν είχα κανέναν; Να ζηλέψεις που η ευθύνη ενός παιδιού είναι όλη δική μου; Που γι αυτόν ακριβώς το λόγο δεν έχω καν το δικαίωμα να καταρρεύσω όταν οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν; Να ζηλέψεις που το σεξ είναι μια μακρινή ανάμνηση; 'Η μήπως είναι άξιο ζήλειας το γεγονός ότι πρέπει μόνη μου να προλάβω να δουλέψω, να περάσω χρόνο με το παιδί, να είμαι δίπλα της στη μελέτη της, να φροντίσω το σπίτι, να μείνει και κάτι για μένα, για τους φίλους μου, για την ψυχή μου...και όλα αυτά μέσα σε 24 ώρες; Μάλλον κάπου έγινε λάθος.. αλλά μου το χρέωσαν κι αυτό.. "Τους ξελόγιασες, τους φούσκωσες τα μυαλά και χωρίσανε" αλλά δεν μίλησα.. "άστους να λένε" σκέφτηκα...
Μου χρέωσαν κυριολεκτικά κάρτες, λογαριασμούς, δάνεια, μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο... πάλι δεν μίλησα γιατί αυτό συνέβη επειδή εγώ ήμουν αφελής! "Καλά να πάθεις!" μου είπα...
Μου "χρέωσαν" ότι έκανα πολλούς ανθρώπους δυστυχισμένους με τις δικές μου επιλογές ανάμεσά τους το παιδί μου και τον πατέρα της.. δεν αναρωτήθηκε κανείς τί με έκανε να πάρω τέτοιες αποφάσεις, δεν με ρώτησε κανείς αν και πότε ήμουν εγώ ευτυχισμένη. Δεν μίλησα πάλι.. "όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει" Σκέφτηκα....
Μου "χρέωσαν" συμπεριφορές άλλων, απειλές και ψευτοαντριλίκια που δεν τα έκανα εγώ.. αλλά τα χρεώθηκα εγώ.. Στεναχωρήθηκα αλλά δεν μίλησα.. "Δεν με έχει καταλάβει καθόλου.." είπα
Μου "χρέωσαν" ότι κατέστρεψα το σπίτι και την οικογένεια μου, ότι σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου, ότι δεν είμαι άξια και ικανή για τίποτα και ότι είμαι ντροπή για εκείνους. Δεν μίλησα πάλι..."μπορεί και να έχουν δίκιο! " Σκέφτηκα....
Μου "χρέωσαν" το τέλος μια πολύχρονης φιλίας, με ονόμασαν "η πέτρα του σκανδάλου" ακόμη και ο πατέρας μου.... "Ψηλά το κεφάλι" μου είπα...
Μου "χρέωσαν" το θάνατο της γιαγιάς μου, γιατί λέει, δεν είναι σίγουροι ότι τη φρόντισα καλά, ούτε ότι κάλεσα τους γιατρούς και τους νοσηλευτές εγκαίρως.. Μπορεί αν ήταν κάποιος άλλος εκεί να είχε κάνει κάτι παραπάνω! Έτσι είπαν, αλλά δεν ήταν κανείς άλλος εκεί.. μόνο εγώ. Δεν έχει σημασία που ήμουν 37 ώρες άυπνη και δεν έφυγα λεπτό από κοντά της.. Πάλι δεν μίλησα... "Η απώλεια, ο πόνος τους έχει καταβάλει.. θα τους περάσει" είπα......
Μου "χρέωσαν" κι άλλα πολλά.. με αποκορύφωμα τη χτεσινή μέρα, που μου χρέωσαν το απίστευτο! Ότι παραμελώ το παιδί μου, το σπίτι μου, την οικογένειά μου για να πάω για τρέξιμο!!! Αυτή η εξωφρενική "χρέωση" ήρθε τη στιγμή που τις τελευταίες 10 μέρες κατάφερα μόνο 3 φορές να πάω για τρέξιμο συμπεριλαμβανομένης και της Κυριακής 27 Σεπτέμβρη που ήταν το Greece Race For The Cure! Που όλοι αυτοί που με αγαπάνε και θέλουν το καλό μου.. κάνουν τα αδύνατα-δυνατά για να μη μου μείνει χρόνος για τρέξιμο! Η μία εκ των τριών δρομικών μου εξορμήσεων ήταν μεταμεσονύχτια για να καταλάβεις! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενοχλεί κάτι που με κάνει χαρούμενη! Γιατί θεωρείται αμέλεια προς το παιδί μου να διαθέτω μια ωρίτσα την ημέρα για εμένα; Μια ώρα κατά την οποία, θα ξεσπάσω, θα ξεδώσω, θα διώξω την ένταση μακριά και θα γυρίσω πίσω κοντά της πιο ήρεμη και με μεγαλύτερη υπομονή; Δεν μίλησα πάλι! Αλλά το νου σας! Εσείς που λέτε ότι με αγαπάτε και θέλετε να είμαι χαρούμενη.. εσείς που υποτίθεται ότι χαίρεστε με τη χαρά μου..Το νου σας γιατί έχω αρχίσει να ζορίζομαι πολύ! Να με ζορίζετε εσείς πολύ.. και το "μπαμ" δεν θα αργήσει να γίνει... και τότε αλίμονό σας!